colovçu
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
colovçu
yolcu, yola giden. Uzak ~: seyyah, uzun yola çıkmış kimse, ~ nöger: yol arkadaşı, ~ bolmak: yolcu olmak, yola çıkmak, ~ğa col sorma, aş ber: yolcuya yol sorma, yemek ver (a.s.), ~ keçikse kuvanma, uvçu keçikse kuvan: yolcu gecikirse sevinme, avcı gecikirse sevin (a.s.), ~ colda kalmaz: yolcu yolda kalmaz (deyim).