canıv

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

canıv

1. (canımak’dan) bileme, sürtme, eğeleme. Çalkısına ~ etedi:Orağına biley sürüyor (kaynaklıyor). 2. (canmak’dan) yanma, tutuşma. 3. kol, yan. ~ suv: yan su, kol, katılan su, Kobannı ~ suvları: Kuban’ın yan kolları.

yanma, keskinleştirme. ~ etmek: keskinleştirmek, bilemek.

Axir izdelgen sözler:

• siñiş,
• bolmış,
• içtimai,
• trickster,
• civildəmə,
• olur,
• sustkash,
• truth,
• Lisan,
• göyərmek,
• Cığ,
• sayfiye,
• dälilik,
• herb,
• sarınçı,
• bakat,
• cenk,
• nür,
• anın,
• irrelevant,
• eter,
• canıv