calanmaq
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
calanmaq
f.
1. Calaq edilmək, peyvənd edilmək, qələm edilmək. Calanmış (f.sif.) ağac. // Yaxşı tutmaq (peyvənd, qələm). Qələm yaxşı calanmışdır.
2. məc. Bağlanmaq, rəbt olmaq. Yenə gün calanır; Ötən günlərə; Mən sənə yaxınam; Sən mənə uzaq. N.Xəzri. [Şair:] Bu yol mənim dövlətim; Bu yol mənim varımdır; Bir-birinə calanan; Polad misralarımdır. B.Vahabzadə.
3. Tökülmək, axıb tökülmək. [Ruqiyyə xanım] əlini qaldırdığı qədəhlə bərabər masanın üzərinə çırpdı. Şərab tamamilə süfrəyə calandı. S.Hüseyn. Yağış bir sel axını kimi göydən yerə calanır. Ə.Məmmədxanlı.
4. məc. İlişmək. [Əşrəf Bahara:] Yoxlamamış, bilməmiş birisinə calandıq, ondan ibrət olmadı.. B.Bayramov.
Axir izdelgen sözler:
- karaltı,
- provided,
- strawberry,
- ÜTMEK,
- disgruntled,
- Deyən,
- buzə,
- devona,
- taglymat,
- qazı,
- xatırlatmaq,
- tişli,
- manmanlik,
- limitation,
- bəsdir,
- Öbek,
- qaynsingil,
- proqnoz,
- pavyon,
- əyilmə,
- bırbıyt,
- calanmaq