calal
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
calal
is. [ər.] Əzəmət, ehtişam, dəbdəbə, təmtəraq, büsat. Dağlarda nə calaldı; Ovçular macal aldı; Bir gözüm yar yolunda; Bir gözüm əcəl aldı. (Bayatı). Hey baxıram yurdumuzun dastan olmuş calalına; Dağlar, daşlar qanad verir bir şairin xəyalına. S.Vurğun. Bu calal, bu şövkət, bu şan mənimdir. M.Rahim.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
calal
temtəraq, debdebə, büsat
{haşmet, azamet, gösteriş}