cahıl
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
cahıl
sif. dan. [ər.] Cavan, gənc. [Qulu:] [Yusif] bəli, hələ cahıldır. Pis günlər görməyibdir. N.Nərimanov. Bu halda yanımıza bir suyuşirin, üzünurlu, cahıl gəlin gəldi, qucağında ay parçası kimi bir qız uşağı. E.Sultanov. // is. mənasında. Cavan oğlan. [Məşədi İbad:] ..İndiki ahıllar, indiki cahıllardan min pay yaxşıdırlar. Ü.Hacıbəyov. Qədimdə belə bir qayda vardı: gəlin aparan zaman o məhəllənin cahılları faytonun qabağını kəsərdi. H.Sarabski.