bəhcət
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
bəhcət
is. [ər.]
1. Gözəllik.
2. Şadlıq, sevinc, fərəh. Şairəm, təbim dəniz, şeiri-tərim dürdanədir; Bəhcətim, eyşim, sürurim, vəcdim əhraranədir. M.Ə.Sabir. Sürücünün şərqisində vətən səsi dinlənir; Gah ruhuma bəhcət verir, gah qəlbimə qəm gəlir. A.Səhhət.
Axir izdelgen sözler:
- dayanıksız,
- halanmak,
- ullu,
- Holl,
- finnish,
- koldurma,
- tergevçü,
- acıklı,
- arındırmak,
- Dokuma,
- yu-,
- izzət,
- hisar,
- Hiddet,
- Artı,
- üşşaq,
- tamaşaxana,
- çebiş,
- ýazyşdyrmak,
- tayaklamak,
- eğlemek,
- bəhcət