bölgüç

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

bölgüç

1. bölen, tevzi eden; 2. mat. kasım (bölücü).

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

bölgüç

bölücü, ayırıcı, virgül (gr.). ~ adam: bölücü adam; nohtalı ~: noktalı virgül.

Axir izdelgen sözler:

• atav,
• fermi,
• Şişqarın,
• atpay,
• kisbənd,
• tigris,
• ildalda,
• ilaçsız,
• aksız,
• xəlvət,
• bağışlama,
• albırış,
• ihtiyaç,
• bəniz,
• alder,
• Kora,
• ihtiyat,
• çörçeklik,
• ihtiyaj,
• tüb,
• potential,
• bölgüç