buşlukçy

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

buşlukçy

[bu:şlukçy], at. 1. Buşlaýan adam. 2. göç.m. Begençli habar, nyşan, alamat. Joşgunly dag silleri-de, mylaýym ýagyşlar-da ýaz paslynyň buşluk- çysy ýaly, al-elwan türkmen sährasyna görlüp- eşidilmedik gözellik çaýýar (“Türkmenistan”).

Axir izdelgen sözler:

• deriş,
• acınırlı,
• yaksar,
• cırmı,
• zaya,
• qirmaq,
• beyit,
• Bilimdon,
• çenem,
• Erem,
• Zori,
• irghatmaq,
• qovuz,
• yuma,
• mutlaka,
• otto,
• çalışkan,
• kat-,
• arayiş,
• SUÇ,
• usanmak,
• buşlukçy