buruqçu

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

buruqçu

I. is. k.t. Heyvan burmaqla (axtalamaqla) məşğul olan adam.

II. is. köhn. Keçmişdə: neft quyusu qazan fəhlə.

Axir izdelgen sözler:

• noğuldan,
• kırpaklanuv,
• akılaş,
• Malohat,
• tegeyli,
• dişi,
• ünsüz,
• lalələnmək,
• tonka,
• İxtisas,
• bağara,
• coola,
• fill,
• güye,
• tamamen,
• ko'tak,
• alamay,
• çünki,
• distingue,
• bibliyografya,
• kastor,
• buruqçu