bitab
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
bitab
zərf [fars.] Tabsız, taqətsiz, üzgün. Bitab olmaq. Bitab düşmək. – Şəm istər müttəsil bitab öz pərvanəsin; Qönçeyi-gül əndəlibin naleyi-zarın sevər. Qövsi. Gülsüm ağlamaqdan bir payədə bitab olmuşdu ki, yolu gedə bilmirdi. Ə.Haqverdiyev. Biçarə [Məşədi Əsgər] qolunun ağrısından bitab düşüb, nəhayət, məşəqqətlə özünü sınıqçı Kərbəlayı Piriyə yetirdi. S.M.Qənizadə.