bikef
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
bikef
sif. və zərf [fars. bi... və ər. keyf]
1. Kefsiz, bir qədər xəstə. • Bikef olmaq – kefsiz olmaq, bir qədər xəstə olmaq.
2. Qəmli, kədərli, qüssəli, pərt, məyus. [Bədəl:] Yoldaşlar, daha bundan sonra məni bikef görməzsiniz. Ə.Haqverdiyev. • Bikef olmaq – kefi yerində olmamaq, kədərlənmək, məyus olmaq. Bikef olmaq gözəllərə yaraşmaz. M.P.Vaqif. Köç yola düşdü. Nurəddin Bahardan ayrılmasına görə bir qədər bikef oldu. S.S.Axundov.