bi
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
bi- /bˈiːtə/
1. (önek) iki kere, iki defa, ikişer.
In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)
bi-
(önek) iki
çift
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
bi
bk. bı.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
bi
[bi:] I, Köplenç, sözüň öňünden goşulyp, goşulan sözüne ret ediji, ýokluk manysyny berýän goşulma. Bihabar, biakyl, biabraý we ş.m.
BI [bi:] II, Buýrulan ýumuş kyn görlüp, köplenç, çagalar, ýaş oglanlar tarapyndan aýdylýan ümlük.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
bi
kısrak, III, 88, 206. 310
"böy" denen böcek· III, 206 bkz> bög, böy