başuç

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

başuç

[başu:ç], at. Ýatan adamyň baş, kelle tarapy. Gije ýatyrdym welin, başujumda bir şakyrdy boldy (“Türkmen halk ertekileri”). Ol geçi baryp bir mazaryň başujunda çekredi (“Görogly”).

Axir izdelgen sözler:

• mat-mat,
• süsňemek,
• Saqqal,
• öküşlenmek,
• Puşt,
• jenan,
• emir,
• ayaktaş,
• hul,
• mañız,
• shaban,
• ahengdar,
• toymak,
• entsiklopediya,
• chiroy,
• böbrek,
• təfsilat,
• Polis,
• şırğıy,
• qoşalaşmaq,
• mıxçalamaq,
• başuç