bağlanmaq
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
bağlanmaq
1. “Bağlamaq”dan məch. Həyətin küncündə, çardağın altında bir çılpaq ağ at bağlanmışdı. C.Məmmədquluzadə. Bahadır atlar bağlanan yerə gedib gördü ki, Novruz xoruldayır. N.Nərimanov. // Bitmək, bitmiş olduğu elan edilmək. İclas bağlandı.
2. qayıd. Qapanmaq, qıfıllanmaq, kilidlənmək. Qapı bağlandı. Evdə bağlanıb bayıra çıxmamaq.
3. məc. Vurulmaq, aşiq olmaq, məftun olmaq, bənd olmaq. Füzuli zülfünə bağlandı, əmma öylə incəldi; Ki, guya zəf onu həm zülfünə bir tari-mu eylər. Füzuli. Nəriman qəlbi ilə nişanlısına nə qədər bərk bağlandığını düşündü. Mir Cəlal.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
bağlanmaq
I. sarılmaq, bükülmək, düyünlənmək
{sarılmak, kıvrılmak, düğümlenmek}
II. qapanmaq, qıfıllanmaq, kilidlənmək
{kapanmak, sıkılanmak, kilitlenmek}
III. vurulmaq, məftunlaşmaq
{vurulmak, meftun olmak}