barkeş

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

barkeş

sif. [fars.] köhn. Yükdaşıyan; yükçəkən; ağır şeyləri daşıyan, qaldıran (adətən klassik şeirdə dərdə, möhnətə, mənəvi əzablara dözən mənasında). Dərdü qəm barkeşiyəm, köhnə peşənkəm sənə nə? Aşıq Hüseyn.

Axir izdelgen sözler:

• ormanlık,
• huvhuvlamoq,
• Buğ,
• üstek,
• narıncı,
• çöbürö,
• durust,
• ummaq,
• sut,
• remonstrance,
• topuk,
• chilparchin,
• yine,
• patir,
• hekayət,
• kırtçın,
• çaryar,
• ezmalik,
• tükel,
• firewood,
• işiler,
• barkeş