banu
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
banu
is. [fars.] köhn. Xanım. Açıldı başın, indi qıl öz dərdivə çarə; Banu hərəm oldun. M.Ə.Sabir. [Qızıl Arslan] “Çahar dərviş” romanını yoxladığı zaman Rövşən “Banu” hekayəsini oxuyurdu. M.S.Ordubadi.
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
banu
f. Bayan, hanım efendi, madam. Méhr-banu – Mihriban (kadın adı).