aşmak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
aşmak
ф. 1) ашу; 2) үтү (билгеләнгән вакыт); аркылап чыгу
ercilasun1991
aşmak
Türkiye Türkçesi: aşmak
Azerbaycan Türkçesi: aşmag
Başkurt Türkçesi: aşa sığıv
Kazak Türkçesi: asuv
Kırgız Türkçesi: aşū
Özbek Türkçesi: àşmàk
Tatar Türkçesi: aşa çıgu
Türkmen Türkçesi: àşmak
Uygur Türkçesi: aşmak
Rusça: perevalivat' (çerez goru)
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
aşmak
[a:şmak], işl. 1. Aňyrsyna geçmek, ötmek. Aýna üç-dört geriş aşdy (B. Kerbabaýew). 2. Bir ýerden ikinji ýere gitmek, ýetmek, bir ýere özüňi atmak. Sen başga bir ýurda aşaýmasaň, Hüňkar seniň tohumyňy tüketjek (“Görogly”). 3. Belli bir möçberden artmak, ötmek, agmak. Onuň ýaşy ýaňy otuzdan aşypdy. 4. Argaşmak, basmak (mal hakynda).
‣Dabarasy dag aşmak at-owazasy ýaýramak.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
aşmak
aşınak, bir tepeyi õbür yana geçmek·I, 173; III, 261