aşalmak

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

aşalmak

1. yenilmek. Aş aşaldı: yemek yenildi, kögetle aşalıb boşaldıla: meyveler yenilip bitirildi. 2. Aşınmak, sürtünmek. Çuruknu tübü aşalğandı: ayakkabının tabanı aşınmış, ceñimi uçları aşalğandı: yenimin uçları aşınmış, aşalıb inñiçgergendi: aşınıp incelmiş, aşalıp boşalğandı: yenilip bitirilmiş.

Axir izdelgen sözler:

• kaykılmak,
• klrmek,
• ükü,
• qaynimaq,
• zararsizlik,
• merjen,
• brut,
• saýlan,
• debder,
• kayu,
• parıltı,
• badik,
• mürze,
• piece,
• ödenti,
• mümkün,
• sefa,
• harban,
• toxtaq,
• eýmenmek,
• achimoq,
• aşalmak