aşalmak

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

aşalmak

1. yenilmek. Aş aşaldı: yemek yenildi, kögetle aşalıb boşaldıla: meyveler yenilip bitirildi. 2. Aşınmak, sürtünmek. Çuruknu tübü aşalğandı: ayakkabının tabanı aşınmış, ceñimi uçları aşalğandı: yenimin uçları aşınmış, aşalıb inñiçgergendi: aşınıp incelmiş, aşalıp boşalğandı: yenilip bitirilmiş.

Axir izdelgen sözler:

• kımılmak,
• öpkezasüy,
• irege,
• kurtka,
• bihuda,
• Tosbağa,
• kemsiz,
• diakritik,
• onwards,
• mestane,
• şiddətli,
• yasamoq,
• syzgyr,
• tail,
• ihtar,
• depne,
• rusca,
• beddua,
• cyclorama,
• yudkı,
• tereyağı,
• aşalmak