azap
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
azap
и. 1) газап; 2) азап □ azap çekmek азап чигү
ercilasun1991
azap
Türkiye Türkçesi: azap
Azerbaycan Türkçesi: äzab
Başkurt Türkçesi: ıⱬa ğaⱬap intigiv
Kazak Türkçesi: azap
Kırgız Türkçesi: azap
Özbek Türkçesi: äzàb cäfà
Tatar Türkçesi: ğazap ıza intigü
Türkmen Türkçesi: azãp cebir cepã
Uygur Türkçesi: azap
Rusça: muka stradaniye
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
azap
a. eziyet; ıstırap; azap kördüm yahut azap tarttım ; azap çektim; sening asabıñ maga öttü : sen bana azap çektirdin; azap-tozok : aşırı ıstırap; azabın kolgo bergile folk. : kendisine adamakıllı bir ders verin!
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
azap
[aza:p], at. 1. Çekilýän ejir, görgi, jebir, jepa, horluk. Kimse aglap gitdi, kimseler gülüp, Kimse çekip dürli azap hoş imdi (Seýdi). 2. Zähmet, kynçylyk, alada. Azabyndan gaçmasa, daýhany baýatjak ekiniň biri şalydyr (“Nesil”).
‣ Azabyň garnyňa galmak peýda görmezlik, azabyň köýmek, netijesiz, şowsuz bolmak. Azabyň (goluňa) gowuşmak çeken zähmetiňe görä rehnet tapmak.
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
azap
a. Azap, çile. Azap chekmek – Çile çekmek. Wiydan aziwi – Vicdan azabı. Azap-oqubet, azap-külpet – Azap ve külfet.