ayaqçı
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
ayaqçı
I. is. məh.
1. köhn. Qapı-qapı gəzib, mal satan adam; çərçi.
2. Kağızpaylayan, kuryer.
II. is. qəd. Keçmişdə: qədəh gəzdirən, şərab paylayan; saqi. Cam içirən ayaqçıya döndü Füzuli; Şairlərə bir içim mey sundu Füzuli. Ə.Cavad.