avuzlanmak
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
avuzlanmak
1. yemek yemek, karnını doyurmak. Bir cuk avuzlan: bir şeyler ye, avuzlanır zaman keledi: yemek zamanı geliyor. 2. Söz vermek, ağzına almak, kabullenmek. Berirge avuzlanñandı: vermeyi kabullendi, anña boluşurun avuzlana tebregendi: ona yardımcı olacağını ağzına almaya başladı.
Axir izdelgen sözler:
- redaksiyon,
- incorporal,
- Taç,
- uddaburo,
- bırbıñdat,
- erümek,
- talashmoq,
- uçxun,
- olis,
- ýakmak,
- Rioya,
- akısız,
- huysuz,
- Ejizlemek,
- yayaq,
- kökermek,
- taraşlamak,
- illumination,
- xromlamoq,
- choqqi,
- tiyin,
- avuzlanmak