arkuçı

Türkiye Tillar Diwani (TDK)

arkuçı

iki kişi arasında araç olan; evlenme zamanında dünürler arasında gelip giden kişi·I, 141

Axir izdelgen sözler:

• inly,
• öýli,
• asistan,
• yətim,
• boyra,
• Çelek,
• w,
• zayiliq,
• gecəgündüz,
• tijemek,
• çiskinlik,
• yapıncılıq,
• kindness,
• Haşin,
• haýasyzlyk,
• cañırmak,
• arkaik,
• senenama,
• Yapışmak,
• həsbhal,
• saranlamak,
• arkuçı