aravan

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

aravan

1. (malk.) bk. aravun. 2. Kalacüknü ~ı: karasapanın toprağı deviren kazıcısı (sokusu).

Axir izdelgen sözler:

• boduç,
• ağam,
• taksit,
• kımıj,
• plank,
• equanimity,
• aleni,
• quyonchiq,
• şöhlat,
• chalchiq,
• Aram-aram,
• karaacat,
• kuyum,
• həll,
• dokunaklı,
• Terlemek,
• suwsamak,
• iftihar,
• Bari,
• Bildiri,
• tirkel,
• aravan