aravan

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

aravan

1. (malk.) bk. aravun. 2. Kalacüknü ~ı: karasapanın toprağı deviren kazıcısı (sokusu).

Axir izdelgen sözler:

• sırça,
• mim,
• hımbıl,
• aleyhtar,
• sülale,
• sıñar,
• xannık,
• Penguen,
• sootuu,
• var-gəl,
• tirdirmek,
• conge,
• pull,
• garaýyş,
• qumlamoq,
• çagalyk,
• ögönçörök,
• kenpe,
• aheng,
• nose,
• sıkkın,
• aravan