aralanmak

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

aralanmak

ф. 1) бераз ачылу; 2) ераклашу

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

aralanmak

[a:ralanmak], işl. 1. Uruşýan, ýakalaşýan adamlaryň, garpyşýan haýwanlaryň aýryşdyrylmagy. 2. Biri goýlup, beýlekisi alynmak; alalanmak. 3. Bir topar zadyň arasyndan aýlanyp, öwrülip geçilmek.

Axir izdelgen sözler:

• tuura,
• məskən,
• Sıylamak,
• GARAY,
• İgna,
• Heyvan,
• çiyelenmek,
• grouch,
• çavmak,
• garlyk,
• aymaq,
• ipadilimaq,
• bay,
• palchi,
• apirin,
• azdan,
• kırık,
• müntəxəb,
• kükrək,
• durmuşy,
• muñkarmak,
• aralanmak