apogee

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

apogee /ɐpˈɒkɐlˌɪps/

1. (astr.) bir gök cisminin (özellikle ayın) yörüngesinin yeryüzünden en uzak noktası, apoje
2. doruk, zirve.

In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)

apogee

en yüksek ya da en uzak çekit
doruk
zirve
yeröte
gücün/başarının zirvesi
zirve
doruk

Axir izdelgen sözler:

• Temizlikçi,
• telilik,
• HALEN,
• salvolatile,
• dexme,
• irişme,
• kusuk,
• pushta,
• Duvar,
• burilmoq,
• Kuyuk,
• camırat,
• lüləyin,
• yatış,
• suvık,
• valyuta,
• Çınar,
• nare,
• allaharayıcı,
• entrance,
• hürufilik,
• apogee