amanat
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
amanat
a. 1. muhafaza edilmek üzere verilen şey; rehin; amanat kassası: tasarruf sandığı; 2) (bilhassa folklorda) sık sık “can” ın sıfatı olarak kullanılmaktadır: amanat canga ölüm ak ats. : emanet cana ölüm muhakkatır.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
amanat
syp. 1. Özüňe degişli däl, kesekiniňki, wagtlaýyn alnan, iliňki, başga kişiniňki (zat hakynda). Amanat geýim. 2. göç.m. Wagtlaýyn, hemişelik bolmadyk. Ýalan bilmäň bu kazany, Amanatdyr beren jany (Seýdi).
‣ Amanadyny almak janyny almak, öldürmek. Sen ýetmeseň perýadyma, dadyma, Bergen amanadyň al diýp aglaryn (“Hüýrlukga – Hemra”). Amanadyny tabşyrmak ölmek, ýogalmak, aradan çykmak.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
amanat
emanet, tembih, sipariş. ~ etilgen: emanet edilen, üyübüzge karay tur deb ~ etib ketgendi: evimize bakarak ol diye tembih edip gitti, ~ıñı tolturdum: emanetini yerine getirdim, Allah’ğa ~ bol: Allah’a emanet ol, bazarğa barama, ~ıñ barmıdı?: pazara gidiyorum, siparişin var mı?.