alam
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
alam
is. [ər. “ələm” söz. cəmi] Qəm, kədər, iztirab. Qəm yemə, təxfif ver alamına; Az çəkər, heykəl yaparlar namına. A.Səhhət. Hər kəs öz alamına bir şivə ilə növhəsaz; Sevgili quşlar! Qılın dəsti-cəfadan etizaz. M.Hadi.
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
alam
1: (Arabic) pain, grief, suffering; vengeance, grudge; anger, wrath. ~ tort-/~ qil- to vex, to torment.. ~(ini) ol- to get revenge; to dissipate one's anger or grief (e.g., through work). Isaning ~ini Musadan ol- to use s.o. as a scapegoat. ~dan tarqa-/~ga kir- to begin to hurt.
2: (Arabic) flag, banner; votive strip of cloth tied on a tree branch near a holy site.
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
a'lam
arch. (Arabic) head mufti (interpreter of Islamic law).
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
alam
I, acele, iveklik; alam saat: dakikasında, göz kırpmaya yetişmeksizin; aş içken- alam saat ats. : yemek yemek ehemmiyetsiz iştir (bunu çpk çabuk yapmak mümkündür); alam ur- 1) acale etmek, bir işi acele yapmak; 2) atılmak, ileri yürümek.
II, a. incitme, kızdırma; alam kıl- :incinmeyi mucibolmak, kızmaya sebebiyet vermek.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
alam
âlem, kâinat, evren. Onsegiz miñ ~: onsekiz bin alem.