akıllı
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
akıllı
с. акыллы
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
akıllı
akıllı. Kesin ~ğa sanağan: kendini akıllı sanan, keter ~: gitmeye niyetli, bir ~: aynı fikirde, durus ~: doğru fikir, dürüst fikir, citi ~: sivri akıl, teren ~: derin akıl, aklı çok olan, çok akıllı, eter ~: yapmaya niyetli, ~nı allı bıla oz, akılsıznı artı bıla oz: akıllının önü sıra geç, akılsızın ardı sıra geç (a.s.), ~ğa bir ayt, telige miñ ayt: akıllıya bir söyle, deliye bin söyle (d), ~nı cañılğanı telini ozar: akıllının yanlışı deliden beter (a.s.), ~ seni da aldamaz, kesin da aldatmaz: akıllı seni de kandırmaz, kendini de kandırmaz (a.s.), ~ erkişi atın mahtar, teli erkişi katının mahtar: akıllı erkek atını över, deli erkek karısını över (a.s.).