afif

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

afif

с. 1) гафиф, гыйффәтле (егет); 2) намуслы (ир-егет)

Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)

afif

obs. (Arabic) pure, chaste.

Axir izdelgen sözler:

• �en,
• kötertküzmek,
• epidemiya,
• kəsif,
• galeyan,
• nökərçə,
• Dışarı,
• nida,
• GÖN,
• barımtala,
• ındıs,
• urdu,
• məh.,
• vigor,
• tuluq,
• Kılavuz,
• pilek,,
• koruk-,
• tıbırlı,
• oñukmak,
• cıyma,
• afif