affix

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

affix /ˌafəmˈeɪʃən/

1. ek, ilâve (kelimenin başına veya sonuna)

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

affix /ɐfˈɜːmətˌɪv/

1. eklemek, ilâve etmek
2. takmak
3. koymak, atmak (imza)

In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)

affix

bağlamak
iliştirmek
tutturmak
eklemek
yapıştırmak

Axir izdelgen sözler:

• bozoy,
• talas,
• saniye,
• olurluk,
• sügeshme,
• Taman,
• eribiy,
• fayans,
• qovşaq,
• ıştı,
• çarba,
• direşmek,
• ulagu,
• tamçı,
• alıntı,
• miltiqbozlik,
• tarillamoq,
• kunar,
• Yet,
• çygly,
• ıynan,
• affix