adaşmak

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

adaşmak

[a:daşmak] I, işl., kön.s., ser. Azaşmak. Ýoldan adaşyp gitmesin, Ýary-talapkärim kany? (Andalyp). Arzyruma gitdigimde adaşdym (“Asly – Kerem”).


ADAŞMAK [a:daşmak] II, gepl.d. Çaga oýnunda ýaranlary bölüşmek üçin ikibir-ikibir bolup biri-biriňe at, lakam dakmak.

Axir izdelgen sözler:

• cins,
• qoyilmaqom,
• grasp,
• eqoizm,
• Kıvılcım,
• işenim,
• sagır,
• kast,
• neft,
• durna,
• kiltleýiş,
• bejiz,
• KƏVAKİB,
• xitam,
• qovzama,
• rəyçi,
• hadise,
• fahişe,
• Yır,
• tamirci,
• coil,
• adaşmak