abode

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

abode /ɐbˈɔːd/

1. ev, oturulan yer, ikametgah, mesken
2. kalma, ikamet.

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

abode /ɐbˈəʊd/

1. (bak.) abide.

In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)

abode

ev
yer
yurt
mesken
ikametgâh
olduğu yer
konut

Axir izdelgen sözler:

• oqur,
• kuday,
• artistka,
• ruhiyyat,
• zäk,
• gung,
• pavilion,
• namıslamak,
• uygulayıcı,
• kıltık,
• kuruşuv,
• dovla,
• sanguine,
• cürütmek,
• emenmek,
• tamgalıg,
• lövhə,
• noxud,
• golsuz,
• bıraat,
• abıraa,
• abode