abode

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

abode /ɐbˈɔːd/

1. ev, oturulan yer, ikametgah, mesken
2. kalma, ikamet.

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

abode /ɐbˈəʊd/

1. (bak.) abide.

In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)

abode

ev
yer
yurt
mesken
ikametgâh
olduğu yer
konut

Axir izdelgen sözler:

• kondalang,
• sesli,
• zaruret,
• eleme,
• hunar,
• geranium,
• gözel,
• egirme,
• kerosinka,
• tanob,
• Tezik,
• vertikal,
• sızğırıvçu,
• azçık,
• ekşi,
• sirtlan,
• norcha,
• ARAF,
• imrigiş,
• zaryadka,
• chan,
• abode