abid
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
abid
is. [ər.] din. İbadətlə məşğul olan adam, vaxtını ibadətlə keçirən adam. Hiç abid anmadı ləlin ki, gözdən qan töküb; Səcdədən durduqca təğyiri-müsəlla etmədi. Füzuli. Məscidləri ver zahidə, qoy xanəgahı abidə; Gəl sən, Nəbati, məskən et meyxanəni, meyxanəni. Nəbati. [Oruc:] ..Bir abid peyda olub, bunun ismi-şərifi Şeyx Nəsrulladır. C.Məmmədquluzadə.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
abid
zahid
{zahit}