Zorlu
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
zorlu
с. 1) көчле, куәтле; каты; zorlu bir yağmur көчле яңгыр; 2) кыен, авыр
Türkiye Ushaq Shéwisi Lughiti (Sunucu, 2001)
zorlu
Kuvvetli.
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
zorlu
sif.
1. Güclü, qüvvətli. Yaman zorlu adamdır. – Qüvvətli olsan da, yoxsulu döymə; Demə ki, zorluyam, qolum yaxşıdır. Xəstə Qasım. Həmin fələkzadə Məşədi Əsgər qırx yaşında, qısaboylu, amma çox zorlu bir kişi idi. S.M.Qənizadə. Tez çatsın əlimiz bərkə düşərsək; Zorlu qoşun ilə biz görüşərsək. H.K.Sanılı.
2. məc. Sözü keçən, nüfuzlu, hökmü olan. [Pərzad] Əh, o boş sözdür, əmim dövlətli, zorlu kişidir. M.F.Axundzadə. // İs. mənasında. [Ceyniz:] Saray istibdadı, zorluların əmlak iştahası xalqı zara gətirmişdir. Çəmənzəminli.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
zorlu
I. güclü, qüvvətli
{güçlü, kuvvetli}
II. nüfuzlu, hökmlü
{tesirli, hükümlü}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
zorlu
harami, üstün