Yar
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
yar
[Köken: Farsça] (sevgili) Sevgili
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
yar
I и. ярдәмче (сүзенең кыскартылмасы); yarmüdür мөдир урынбасары; yaröğretmen укытучы ярдәмчесе
yarII и. яр, текә яр
yar и. яр, дус, яраткан кеше
ercilasun1991
yar
Türkiye Türkçesi: yar
Azerbaycan Türkçesi: yar sevgili
Başkurt Türkçesi: yar höygän yaratkan(kişi)
Kazak Türkçesi: jar süyikti
Kırgız Türkçesi: car süyüktṻ
Özbek Türkçesi: yàr
Tatar Türkçesi: yar söygän yaratkan (kişi)
Türkmen Türkçesi: uçut
Uygur Türkçesi: yar
Rusça: propast' bezdna
ercilasun1991
yar
Türkiye Türkçesi: yar
Azerbaycan Türkçesi: uçurum
Başkurt Türkçesi: yar upkın yarlav
Kazak Türkçesi: şıŋırav
Kırgız Türkçesi: tuŋğuyuk
Özbek Türkçesi: cär
Tatar Türkçesi: yar upkın
Türkmen Türkçesi: cezã
Uygur Türkçesi: caza
Rusça: sanktsiya mera
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
yar
is. [fars.]
1. Dost, yoldaş. Əkinçilər yarıyam; İgidlər sərdarıyam; Qızılın adı çıxmış; Mən ondan yuxarıyam. Ə.Cavad. Bir zamanlar nə sən, nə mən; Şad görmədik dostu, yarı. S.Vurğun. • Yar olmaq – yoldaş olmaq, dost olmaq, kömək olmaq. Bizə yar olmasa saqi, biz ona yar olalım. Qövsi. [Teymur ağa:] Amma cənabi-əqdəsi-ilahi doğruya yar olub, sənin muradın əksi üz verdi. M.F.Axundzadə. • ...yar olsun!.. – ...kömək olsun! (xeyirdua ifadəsi). [İlyas:] Göylər sənə yar olsun, oğlum! – dedi. M.Hüseyn.
2. klas. Sevgili, məşuq, məşuqə. Yardan ayırmaq. Vəfalı yar. Yarındın ayrı düşmək. – Ağdamın yollarında; Bənd oldum kollarında; Bir cüt bəzbənd olaydım; Yarımın qollarında. (Bayatı). [Şahbaz bəy:] Tamam Parijin qızları qurban olsun sənin bir tükünə, mənim ki sənin tək gözəl bir yarım var.. M.F.Axundzadə. [Gəray:] Eşqimi nazlı yara anlatdım; Sözümə bal, noğul, şəkər qatdım. A.Şaiq.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
yar
I. dost, yoldaş
{dost, yoldaş}
II. sevgili, mə’şuqə
{sevgili, maşuk}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
yar
yâr
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
yar
I f. 1. Dost, arkadaş 2. Sevgili, yar. Yar tutmaq – Sevgili bulmak.
II f. Uygun, müsait, imkan, yardım, kolaylık. Yar bermek – Kolay olmak. Shert-sharayit yar bergen chaylarda – Ortam uygun olan yerlerde.
III Uçurumlu kıyı, kaya, kayalı. Tik yar – Dik kaya.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
yar
yar, suların açtığı uçurum· I, 375; III, 34, 142, 152, 355
salya·II, 81; III, 3