Uça
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
uça
1. kuyruk sokumu kemiği; kıç; kuday uçañan urğur!: tanrı kıçımdan vursun! (ilenç); 2. arka kısmı (paltonun, ceketin).
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
uça
büyük şölen, büyük ziyafet (evlenme düğünlerinde, düğünün son gününde tertip edilen büyük ziyafet ve eğlence), ziyafet için kesilmiş büyükbaş hayvan.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
uça
sırt, arka, uca· I, 87