Uyul

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

uyul

1. kıvrılmış şaç veya kıl. kıvrım. (insan kafasının tepesinde yahut atın alnında ve şakağında) ; uyul tegerekteri mat.: müşterülmerkez daireler; 2. kutup; tündük uyul: şimal kutbu; 3. ağaçlarda peyda olan ur; 4. es. yekpare.

Axir izdelgen sözler:

• şagyrt,
• saldomlamoq,
• kenel,
• deňdeş,
• oluk,
• leylek,
• kestane,
• çokun,
• girdi,
• aloe,
• mötidil,
• ifşa,
• kuytu,
• meymun,
• yanaşmak,
• girim,
• tail,
• daňy,
• girder,
• nəbatatçı,
• Logos,
• Uyul