Turşu
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
turşu
[Köken: Farsça] Tuzlu, Tuzlama
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
turşu
1. и. 1) тозланган яшелчә яисә җимеш. 2. с. тозланган, әчетелгән □ turşu kurmak тозларга кую; turşu olmak әчү ◊ turşu gibi olmak (turşu çıkmak, turşuya dönmek) хәлдән таю
ercilasun1991
turşu
Türkiye Türkçesi: turşu
Azerbaycan Türkçesi: turşu
Başkurt Türkçesi: tozlanğan aşamlık
Kazak Türkçesi: turşı tuzdı tağam
Kırgız Türkçesi: tuzdō
Özbek Türkçesi: tuzlängän säbzävátlär
Tatar Türkçesi: tozlanğan aşamlık
Türkmen Türkçesi: turşı
Uygur Türkçesi: tuzğa çilinğan köktat
Rusça: solen'ya
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
turşu
is.
1. İçi doğranmış sarımsaq, bibər, göyərti və s. ilə doldurulub sirkəyə qoyulan badımcan, bibər, göy pomidor. // top. Duza və ya sirkəyə qoyulan xiyar, badımcan, pomidor, bibər və s. [Səlimə:] Küpənin dibində bir az gərək turşu olsun. Ə.Haqverdiyev.
2. Turş dad vermək üçün yeməyə salınan, qatılan alça qurusu, lavaşana, albuxara və s. Ətə turşu qatmaq. Bozbaşa turşu salmaq.
3. kim. Adətən turş dadan hər hansı bir kimyəvi birləşmə. Sulfat turşusu. Turşu oksidi. Yağ turşusu.
4. xüs. Bir şeyin tərkibində turşunun dərəcəsi. Mədədə turşunun artması. Torpaqda turşunun miqdarını təyin etmək. ‣ Turş sular – tərkibində karbon turşusu olan müalicə (mədən) suları.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
turşu
asit, turşu