Tukum

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

tukum

tohum, hububat. zürriyet, nesil, soy, kabile, cins; tukum kuu: miras olarak almak (evsafı, beldekleri, hastalığı); tukum kuuğan: hilkî, irsî; tukum kuuğan ooru: irsî hastalık.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

tukum

sülale, soy, tür, cins. ~ ata: soy babası, cet, kaysı ~dansa: hangi sülaledensin, ~ atıñ nedi: soyadın ne, ~ at: soy adı, sıylı ~: soylu sülale, ata ~: baba sülalesi, ~u bir: aynı sülaleden, bir ~lu: aynı soydan, ~lu mal: soylu hayvan, cinsi belli hayvan, Karaçay ~u koy: Karaçay cinsi koyun, Arap ~u at: Arap cinsi at, canıvarlanı ~ları: hayvanların türleri, bu kallay ~ budaydı: bu hangi cins buğday, ol ~ işle bıla küreşmeyme: o tür işlerle uğraşmıyorum, ~ adam: cins adam, ol ~ adamnı biridi: o cins adamın biri, ol bir ~la söleşedi: o bir acayip konuşuyor, ne ~ canı bıla da: her yönüyle, ne ~ canı bıla da nasıplı bolurun izleyme: her yönüyle talihli olmasını istiyorum, bir ~ bir zatla: bazı şeyler, bir takım şeyler, bir ~ bir zatla aytadı: bir takım şeyler anlatıyor.

Axir izdelgen sözler:

• tonyarımlıq,
• safra,
• atanmaq,
• ustat,
• katdykamat,
• surakkana,
• ilmeñde,
• Bezor,
• tapshurma,
• hayatsiz,
• zevklenmak,
• kuvrak,
• zabun,
• dəyirmi,
• tapsır,
• voy,
• bötön,
• alkı,
• ağardılmış,
• sotsializm,
• Sıgır,
• Tukum