Taramak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
taramak
ф. 1) тарау; 2) штрихлау; 3) җәелеп эзләү
ercilasun1991
taramak
Türkiye Türkçesi: taramak
Azerbaycan Türkçesi: daramag
Başkurt Türkçesi: tarav
Kazak Türkçesi: tarav
Kırgız Türkçesi: tarō
Özbek Türkçesi: tärämàk
Tatar Türkçesi: tarau
Türkmen Türkçesi: daramak
Uygur Türkçesi: tarimak
Rusça: çesat' rasçösıvat'
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
taramak
1.Taramak. Çaçın ~: saçını taramak, cün ~: tarakla yünü ditelemek, kızçıknı çaçın taray turama: kızcağızın saçını tarıyorum; 2. Sallamak, dalgalandırmak, savurmak. Cel kamişleni taraydı: yel kamışları sallıyor, boran karnı taraydı: fırtına karı savuruyor; 3. Arzulamak, istemek. Cüregim açdan taraydı: canım yemek istiyor, açlıktan sallanıyorum, cüregim taradı: acıktım, cüregim seni taraydı: kalbim seni arzuluyor.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
taramak
taramak, dağıtılmak,I, 14