Sürtmek
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
sürtmek
ф. 1) нык ышку; 2) эштеренү ◊ el sürtmek кысылу (берәр эшкә, сүзгә һ. б.); taban sürtmek күп йөрү
ercilasun1991
sürtmek
Türkiye Türkçesi: sürtmek
Azerbaycan Türkçesi: sürtmäk
Başkurt Türkçesi: nık itip ışkıv ıvıv
Kazak Türkçesi: ıskıdav uvkalav
Kırgız Türkçesi: sürtṻ
Özbek Türkçesi: sürtmàk işkalämàk
Tatar Türkçesi: nık itip ışku uu
Türkmen Türkçesi: sürtmek
Uygur Türkçesi: sürtmäk
Rusça: sil'no teret'
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
sürtmek
[sürtmök], işl. 1. Bir zady ikinji bir zada süýkemek, süýkäp çalmak. Ol şol tapan gara köpügini gözüne sürtüpdir weli, gözi gutulypdyr, endamyna sürtüpdir weli, endamy hem goturlykdan saplanypdyr (“Türkmen halk ertekileri”). 2. Süýkäp ýakmak (otluçöp, çakmak we ş.m. hakynda). Otluçöp sürtmek. Ol çakmak daşyny sürtüp ýakdy. 3. Öz gazananyňy özüňe harç etmek. Gazanjyňy ýeke özüňe sürtmek dogrumyka?
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
sürtmek
Silmek, kurulamak. Yüzni sürtmeq – Yüzü kurulamak. Köz yéshini sürtmek – Gözyaşını silmek.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
sürtmek
sürmek, sıvamak, bulaştırmak; silmek, gidermek, kurulamak. Üy ~: ev sıvamak, carağa balham ~: yaraya merhem sürmek, könçegime boyavnu sürtdün: pantolonuma boyayı buluştırdın, betine boyav ~: yüzüne boya sürmek; cancavluk bıla bet ~: havlu ile yüz silmek, cazıvnu ~: yazıyı silmek, közleriñi hımilin sürt: gözlerinin çapağını sil, üsümü bukusun sürteme: üstümün tozunu siliyorum, sabiyni cuvundurup üsün sürtdüm: çocuğu yıkayarak üstünü kuruladım.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
sürtmek
sürtmek; sürmek,III, 426, 427