Sökmek
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
sökmek
ф. 1) (теккәнне) сүтү; bu dikişi sökünüz бу җөйне сүтегез; 2) аеру, чишү; atları arabadan sökmek атларны туару; 3) сүтү (кисәкләү); çadırı sökmek чатырны сүтү; 4) тартып (суырып) чыгару; çiviyi sökmek кадакны суыру; 5) ерып үтү; 6) тану (укый алу) ◊ söküp atmak чишү, чишеп ташлау (буталчык эш, мәсьәләне)
ercilasun1991
sökmek
Türkiye Türkçesi: sökmek
Azerbaycan Türkçesi: sökmäk çıⱨartmak
Başkurt Türkçesi: hütiv hütip taşlav yırıv
Kazak Türkçesi: sögüv
Kırgız Türkçesi: sūrū sögṻ
Özbek Türkçesi: sökmàk yulmàk
Tatar Türkçesi: sütü sütip taşlau cıru
Türkmen Türkçesi: sökmek goparmak
Uygur Türkçesi: sökmäk suğurup (julup) almak
Rusça: rasparıvat' otparıvat' vırıvat'
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
sökmek
[sökmök], işl. 1. Gurulgy abat zady bozmak, böleklere bölmek. Şu oturgyjy sökeli. 2. Tikilen zadyň tikinini sogrup çykmak. Köýnegiň ýeňini sökmek. 3. Köpýyllyk ekinleriň ýerini sürüp agdarmak, bozmak. Şu gyş ýorunjalarymyzy sökmeli. 4. Köp ýerlere aýlanyp, gözläp çykmak, agtaryp, uzak ýollary geçmek. Buhara barýança söküpsiň baryn, Bizlere mynasyp bir ýar gördüňmi? (Baýly şahyr). Ýol sökmek. 5. hukuk. Bir işe täzeden garamak, seretmek, barlamak. 6. Endamyňy gowşatmak, goram-gowşak ýagdaýda bolmak. Meni şypahananyň güýçli suwy sökdi öýdýän.
SÖKMEK [sö:kmök], işl., ser. Sögmek. Ýat illerde aýraçylyk çekenden, Ursa, sökse, horlasa-da, il ýagşy (Magtymguly).
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
sökmek
I Sökmek. Eski kiyimni sökmek – Eski elbiseyi sökmek. Paltoning yaqisini söküwaldim – Paltonun yakasını söküp çıkardım.
II Azarlamak, sövmek.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
sökmek
1. Sökmek. Tigilgenin sögedi: dikişini söküyor, çındaynı halısın sögeme: çorabın ipliğini söküyorum; 2. Kötülemek, zemmetmek. Soslannı artından sögüp söleşdi: Soslan’ı arkasından zemmederek konuştu, sögüp aytmak: kötüleyerek konuşmak, anı cazğan kitabın bek sökdü: onun yazdığı kitabı çok kötüledi.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
sökmek
sövmek·I, 27 bkz> sögmek
sökmek, yarmak, yırtmak; diz çökmek,I, 444;II, 21, 22