Sahip
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
sahip
[Köken: Arapça] İye
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
sahip
и. 1) хуҗа, ия; sahip bulunmak хуҗа булу, ия булу; ev sahibi йорт хуҗасы, гаилә башлыгы; 2) саклаучы, яклаучы; 3) (ниндидер) сыйфатларга ия; hüner sahibi һөнәр иясе, һөнәрле, талантлы
ercilasun1991
sahip
Türkiye Türkçesi: sahip
Azerbaycan Türkçesi: sãhib
Başkurt Türkçesi: ⱨuja iyä
Kazak Türkçesi: koja kojayın iye
Kırgız Türkçesi: kocoyun
Özbek Türkçesi: ⱨocäyin sàhib egä
Tatar Türkçesi: ⱨuca iyä
Türkmen Türkçesi: hocayın eye
Uygur Türkçesi: sahip ⱨucayin ege
Rusça: ⱨoz'ain
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
sahip
a. Sahip.