Oruç
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
oruç
и. 1) ураза; руза; 2) күч. тыелу, нәфесен тыю
ercilasun1991
oruç
Türkiye Türkçesi: oruç
Azerbaycan Türkçesi: oruc
Başkurt Türkçesi: uraⱬa
Kazak Türkçesi: oraza
Kırgız Türkçesi: orozo
Özbek Türkçesi: rozä
Tatar Türkçesi: uraza
Türkmen Türkçesi: orãza
Uygur Türkçesi: roza
Rusça: mus. póst