Nabud

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

nabud

sif. [fars.] köhn. Olmayan, mövcud olmayan. Qüvvətin varsa, yaşarsan məsud; Yoxsa, şəksiz, olacaqsan nabud. A.Səhhət.

Axir izdelgen sözler:

• oşondon,
• burmoq,
• tukum,
• verilmə,
• itkin,
• jirkanmoq,
• uda,
• ubu,
• angajman,
• instant,
• baldar,
• damma,
• sudboz,
• jaranglimaq,
• ring,
• Et­ken,
• defecate,
• təlxək,
• chöp,
• çimek,
• nüans,
• Nabud