Mañız

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

mañız

I, mâna, muhteva, mahiyet; sözünün mañızı cok: sözünün manası yok; çöptü ubağında çappasa, çöptün mañızı keret: ot vakti zamanında biçilmezse, o, iyi evsafını kaybeder.


II, 1. boş söz; 2. boş lâkırdılar söyliyen, çaçaron.

Axir izdelgen sözler:

• ızçı,
• habiliment,
• kuruñ,
• gapmak,
• tuyghak,
• Devran,
• tuğ,
• qamalmaq,
• gotur,
• joqchilar,
• karılav,
• tsinkograf,
• intişar,
• Mühlet,
• begim,
• adequately,
• üv,
• stemek,
• gundag,
• alvido,
• providential,
• Mañız