Kopmak
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
kopmak
[Köken: Anlam kayması] Üzülmek
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
kopmak
ф. 1) өзелү, кубу; tel koptu кыл өзелде; 2) кубу, кинәт башлану; savaş koptu сугыш башланды □ kopmaz hatıralar онытылмас хатирәләр
ercilasun1991
kopmak
Türkiye Türkçesi: kopmak
Azerbaycan Türkçesi: gopmag
Başkurt Türkçesi: öⱬolóv öⱬölöp sığıv
Kazak Türkçesi: üzilüv
Kırgız Türkçesi: üzülṻ
Özbek Türkçesi: üzülmàk
Tatar Türkçesi: özilü özilip çığu
Türkmen Türkçesi: üzülmek yolunmak
Uygur Türkçesi: üzülmäk
Rusça: obrıvat's'a razrıvat's'a
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
kopmak
kalkmak, dikilmek, kabarmak. Ertden bıla ertde kop: sabah erkenden kalk, örge kop: ayağa kalk, karşçı ~: karşı dikilmek, karşı çıkmak, kollarımı terisi kopdu: ellerimin derisi kalktı, kopxan suv: kabaran su, sel.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
kopmak
kopmak, gelmek; kalkmak; başlamak, çıkmak; baş kaldırmak· I, 88, 97, 104, 120, 142, 234, 258; II, 4; III, 128, 137, 367