Kiriş
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
kiriş
и. 1) сеңер; 2) кыл; 3) кереш; 4) өрлек, матча
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
kiriş
is.
1. Möhkəm ip. Dəmirçioğlu başa düşdü ki, onun qollarını mumlu kirişlə bağlayıblar. “Koroğlu”.
2. Ox yayının iki ucuna tarım bağlanan ip. Kirişi çəkmək. – Xan üçhaçalı bir oxu kirişə qoydu, .. oxu atıb gözlərini yumdu. M.Rzaquluzadə. // Mişar çərçivəsinin tarım ipi. Mişarın kirişi qırıldı. // Cəhrəni işlədən ip. Cəhrənin kirişini tarımlamaq.
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
kiriş
I, 1. girme, giriş; kiriş söz: giriş söz, önsöz; 2. gelir, varidat.
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
kiriş-
II, 1. hep beraber girmek; 2. bir işe başlamak, işe girişmek; işke kiriş: işe başlamak, işe girişmek; kep aytuuğa kirişti: söylemeğe başladı; 3. karışmak; burun sokmak; kiriş-pey otur: otur da, karışma, burnunu sokma!.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
kiriş
at. 1. Dutar, gyjak ýaly saz gurallaryna dakylýan, ýüpekden işilen ýa-da polat simden edilen tar. Çünki ol gazana garanjaklap oturýan, orta pul düşmese, dürli bahanalar tapyp hezil bermeýän, dutarynyň kirşini üzýän bagşylardan däldi (N. Saryhanow). 2. Ýaýyň iki ujuna daňylýan we oky saklamak üçin örme, işme ýüp. Ýaýyň kirşi.3. Jaýyň düýbi tutulanda ölçemek, kerpiji göni örmek üçin çekilýän ýüp, sapak. Ol kerpiji kiriş tutup örýärdi.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
kiriş
1. Sağlam, sert, yekpare, masif. ~ kayala: masif kayalar, sözüñe ~bol: sözüne sağlam ol, ~ sanla: sağlam azalar; 2. Çember, halka, kiriş. ~ kazan: demir çemberle sağlamlaştırılmış kazan, kirişli kazan, oka börknü ~i: simli börkün halkası (kurdelası).
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
kiriş
kiriş, yay kirişi, yay· I, 198, 370; II, 83; III, 215
bir adamın akarlarından olan geliri· I, 370