Kaza
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
kaza
и. каза, һәлакәт
ercilasun1991
kaza
Türkiye Türkçesi: kaza
Azerbaycan Türkçesi: rayon ģäza
Başkurt Türkçesi: rayon
Kazak Türkçesi: avdan aymak
Kırgız Türkçesi: rayon
Özbek Türkçesi: nàhiyä
Tatar Türkçesi: rayon
Türkmen Türkçesi: rayon ulı ḯl
Uygur Türkçesi: nahiyä
Rusça: rayon
ercilasun1991
kaza
Türkiye Türkçesi: kaza
Azerbaycan Türkçesi: ģäzã (dini)
Başkurt Türkçesi: ütkäriv
Kazak Türkçesi: iske asırılmay kalğan mindetin ötev (din)
Kırgız Türkçesi: kaza (namaz için)
Özbek Türkçesi: kazà (diniy)
Tatar Türkçesi: ütkärü
Türkmen Türkçesi: kazã (dḯni)
Uygur Türkçesi: kaza (diniy)
Rusça: epitimiya
ercilasun1991
kaza
Türkiye Türkçesi: kaza
Azerbaycan Türkçesi: ģäzã
Başkurt Türkçesi: bälä-kaza häläkät
Kazak Türkçesi: kaza
Kırgız Türkçesi: kaza ölüm balaket
Özbek Türkçesi: hälàkät fälàkät
Tatar Türkçesi: bäla-kaza hälakät
Türkmen Türkçesi: helǟkçilik avariya
Uygur Türkçesi: kaza
Rusça: nesçastnıy sluçay avariya
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
kaza
a. alınyazısı, kader; kaza bol- yahut kaza tap- : vefat etmek: ölmek; namazın kazası dn. vaktında kılınmayıp, sonradan kılınması lâzım olan nmaz; balaa- kaza bk. balaa
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
kaza
[kaza:], at. 1. Alla tarapyn ynsana berlen ömrüň hökümi, buýrugy. 2. Täleý, ýazgyt, takdyr. Azyp gelen kazany taňry sowsun (Nakyl).
‣ Kazasy dolmak sanaglysy dolmak, berlen ömür müddeti gutarmak, ömür peýmanaň ahyrlamak, dünýäden gaýtmak. Sizler bilen zowky-sapa sürensoň, Arman galmaz, dolsa kaza, Seýidi! (Zelili). Kazaňy almak öň okaman goýberen namazyňy belli bir wagtda berjaý etmek, öwezini dolmak.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
kaza
azap, sıkıntı, ceza, bela. ~ salmak: ceza koymak, bu başıbızğa kara ~dı: bu başımıza kara beladır, bu ne ~dı: bu ne beladır.