Kamran

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

kamran

sif. [fars.] klas. Kamına (arzusuna, muradına, məqsədinə) çatan; xoşbəxt, bəxtiyar. Rəvadı bunca çəkim firqətin, axir; Vüsal günləri, ey dust, kamran mən idim.. X.Natəvan. • Kamran etmək (eyləmək) – kamına (arzusuna, muradına, məqsədinə) çatdırmaq, xoşbəxt etmək. Kamran olmaq – kamına (arzusuna, muradına, məqsədinə) çatmaq, xoşbəxt olmaq. İnan, əlbəttə, bir zaman olacaq; Əhli-eşq onda kamran olacaq. A.Səhhət.

Axir izdelgen sözler:

• kantselyariya,
• dumrul,
• surdan,
• qılıqlamaq,
• mərhəba,
• dessik,
• tilish,
• istiqamətlənmək,
• çaşyrmak,
• Kukla,
• path,
• zərqanadlı,
• epteş,
• çalın,
• kaltak,
• televidenie,
• siñmek,
• dincəlmək,
• eşələmək,
• tosun,
• başıpozuq,
• Kamran